Köy yerinde bir gaz lambası, gecenin karanlığını cılız ışığı ile aydınlatmaya çalışıyor. Ardına kadar açık bir pencere ve pencereden uçarak giren bir kelebek, ışığa doğru uçuyor.

Kim bilir lambaya yaklaştığı zaman gelen ısı ile yanacağını da hissediyordur bu kelebek ama yine de ışığa doğru uçuyor, ta ki lambaya dokunup yanana kadar.

İşte içim de ki aşk arayışı böyle bir şey. Yanacağımı bilsem, hissetsem bile o ışığa doğru gitmek olsun aşkım.

Aşk için yanıp ölmek olsun sonum.

Bir gece kelebeği olsam.

Sen ise bir ışık,

Sana gelip konsam.

Ve yansam.

 

Sıcak bir gaz lambasına,

uçan bir kelebek,

Belki öleceğini bilmiyor,

Belki yaklaştığı zaman sıcağı hissediyor.

Ama yinede ışığa doğru

Kanat çırpıyor.

Bilir misin o gaz lambasına kanat çırpıp kelebeğin gaz lambasından beklentisi nedir? HİÇ hem de kocaman bir HİÇ. Sadece onda gördüğü ışığa uçuyor.

Hayatımızın kalan kısmında çoğumuz uçacak bir gaz lambası arıyoruz, sadece ışığına gidebileceğimiz.

Fedai Çakır

2 Mayıs 2015, İstanbul