Etiket arşivi: fedai çakır

KENDİ AYAĞINA SIKMAK

Seker_pancari_yetistiriciligi_(Sugar_Beet_Growıng)_b_2

Bir kaç kez gözüme çarpan haberler vardı, şeker üretimi ile tatlandırıcılar arasında geçen konular. Gündemin yoğun değiştiği bir ülkede yaşıyor ve orada yazılar yazmaya çalışıyorsanız bazı haberleri es geçebiliyorsunuz, yada çok ilgi alnınızda olmayabiliyor.

Bir Ankara ziyaretimiz de Sayıştay’da yılların tecrübesi sabit olan, bürokrat olarak çok önemli noktalarda görev yapmış ve halen Sayıştay’da denetmen olarak  görev yapan bir ağabeyimizi de ziyaret etmiştim. Bu ziyaret sırasında kısaca şeker pancarı ve tarım üzerine sohbetlerimiz olmuştu.

Şeker pancarı üretimi, çiftçimiz,  25 yakın fabrikamız ve buralardan ekmek kazanan binlerce insanımızı ilgilendiren bir konuydu aslında konu. Hiçte öyle es geçilecek bir konu değil üstüne basa basa konuşulması, duyurulması gereken bir konuydu.

Şeker Pancarı Üretimi Ve Üreticisi Üzerine Oynanan Oyunlar Var.

Bu konuda teknik bilgilerle donanmış bir çok makale ve yazıyı internetten de bulabilirsiniz. Ben teknik konularla sizi boğmak istemiyorum anladım dilden kısa ve öz size anlatayım.

Tatlandırıcı ithalatını  yada mısır ithalatını teşvik ederek doğrudan şeker pancarı olmadan mısırı Brezilya yada ABD’den getirmeyle şeker elde etmek. Ben şeker diyorum aslında teknik ham madde olan glikoz elde etmeyi amaçlayan yöntemler teşvik edilmektedir.

Şeker pancarı üretimi pahalı diyerek fabrikaların kapılarına kilit vurmayı, şeker pancarı üretimini azaltarak yada yok ederek çiftçiyi zora düşürecek uygulamalara adım atılmak isteniyor.

Ülkemizin şeker ihtiyacı yıllarca şeker pancarından karşılanırken, bundan böyle yabancı firmaların ithal mısırdan ürettikleri şekerlerle mi karşılanacak? Evet böyle devam ederse olacağı budur.

Bir dönem tarımda ve hayvancılıkta kendi kendine yeten ülke olduğumuzu ders kitapların da okur ve övünürdük. Hiç kıtlık ve açlık olamayacak ülkelerin içinde olacağımızı düşünür kendimizi güvende hissederdik.

Şeker pancarı demek sadece şeker üretimi demek değil. Doğaya verdiği foto sentez ile oksijen demek, hayvanlara verdiği küspe ile hayvancılığın yem ham maddesi demek, köylünün geliri demek göç olmayan köyler demek. Ekonomi demek, milli demek.

ŞEKER PANCARI TARIMININ FAYDALARI

Neden şeker pancarı üretimi önemlidir?.Şeker pancarı tarımı yüksek istihdam sağlayarak köyden göçü önlemekte,devlete hiç yük olmadan kuru tarım arazisini sulu tarıma kazandırmakta, yan ürün olarak posa ve melası ucuz hayvan yemi temin ederek hayvancılığın gelişmesine hizmet etmekte,melastan üretilen maya 80 ülkeye ihraç edilerek döviz girdisi sağlamakta,taşımacılık sektörüne oldukça fazla yük sağlamakta,fotosentez sonucu havaya ormandan 3 kat daha fazla oksijen sağlamakta ve en önemlisi de planlanan pancar kooperatifleri vasıtasıyla çiftçinin üretim alanında bilinçlendirilmesi,tarımda münavebenin uygulanması,üreticinin araç,gereç sahibi yapılması,tarım teknolojilerinin ve araçlarının kullanılmasının sağlanması yanında pancar tarımının tarımsal denetimini eksiksiz yapmasıdır.Kısaca şeker pancarı tarımı bir bütünlüklü proje olup tarımsal denetimi Türkiye çapında yapan  başkaca bir kurum da bulunmamaktadır.Dünyada olayı bu boyutta ele alan başka bir ülke  de yoktur.(1)

Şeker Yasası ile;

Şeker fabrikalarının alacağı şeker pancarı da azaltılmaya başlandı ve pancar çiftçisi daha da fakirleşti, Kar getiren fabrikalar satılma sürecine sokuldu, fabrikaların kapasiteleri düştü, NBŞ (Nişasta Bazlı Şeker) kotası artırılınca Dünya mısır üreticisi tekellerine pazar açıldı. YYT (Yüksek Yoğunluklu Tatlandırıcı ) dış alımında da patlama oldu.

Bu işin çözümü Sayıştay’ın yazdığı raporu okumak ve orada ki öneriler kısmında yazanları uygulamaktır. Devletin başka bir devlet kurumunun yaptığı titiz çalışmayı göz ardı yapmamasıdır.

Şeker Kurumunun 2015 yılı çalışmaları üzerinde Sayıştay tarafından yapılan incelemeler sonucunda getirilen öneriler aşağıdadır.

Yılına ilişkin öneriler:

1- Şeker Kurumunun, pancar ekilecek alanlara izin verirken, yapılacak uygulamanın sürdürülebilir su kaynakları yönetimine ilişkin planlamalara uygunluğunun kontrolü ve yer altı su kaynaklarının dengesinin korunması konusunda DSİ ile işbirliği yapması,

2- Türkiye’de üretimi yapılmayan, ancak başta ilaç sanayi olmak üzere çeşitli kullanım alanları bulunan ve 2015 yılında yayımlanan “İthalat Tebliği” çerçevesinde ithaline izin verilen, Yüksek Yoğunluklu Tatlandırıcıların ithal amaçlarının dışında da kullanıldığı ve piyasayı olumsuz yönde etkilediği dikkate alınarak söz konusu maddelerin ithal amacı dışında kullanılmasını önlemek amacı ile gerekli tedbirlerin alınması, (2)

Yapmayın arkadaşlar, kendi ayağımıza sıkmayın.

Fedai Çakır

17 Ocak 2016, İstanbul

Kaynak:

1-  Prof. Dr. Mustafa AYYILDIZ

2- Sayıştay ŞEKER KURUMU 2015 RAPORU

ŞEKER KURUMU 2015 (21.07.2016)

SIRADIŞI ŞAİR (Çocukluğunu yitirmemiş, yalnız bir adam)

yazar-olmak-icin-hangi-universite

Sosyal medyada Dizeleri en çok aforizma olarak paylaşılan, portreleri ve denemeleriyle düzyazıda da “başyapıt” kıymetinde eserler ortaya koyan bir şairdir o.

Kadınlara çekinmeden evlenme teklif edebilecek kadar özgüven sahibi olan Şair, alışveriş sırasında bu özgüveni kaybolmaktadır. Beğendiği bir şeyin fiyatını sormaktan çekinir, çünkü fiyatını sorduğu andan itibaren o şeyi alma mecburiyeti hisseder. Bir diğer ilginç özelliği ise bir meyveyi veya sebzeyi yarım kilo alamamasıdır, çünkü bir şeyden yarım kilo alırsa satıcının kızacağını düşünen bir şairdir.

Çok kadını sevdi, bu kadınları da herkesin sevmesini isterdi. Dostları sevdiği kadını beğenmeliydi. Bu yüzden sevdiği kadını beğenmeyen arkadaşlarına küserdi. Mektup yazmaya bayılırdı, hatta o kadar ki kadınların ağzından kendi kendine mektup yazar ve postalardı.

Yazı yazarken diğer yazanların aksine sessizlik değil hep gürültü arardı. Sırf bu yüzden evde yazı yazarken televizyonun ve radyonun sesini açan bir şairdir o.

Tarifsiz bir okurdu, ilkokul 3’te Suç ve Ceza’yı defalarca okudu. Karamazov Kardşler’i ise tam 5 kez okumuştu. Çok iyi şairdi, kompozisyonu bundan aşağı kalır değildi ama yine de sayılarla sorunları oldu. Saatin kaç olduğunu anlamayı 5. Sınıfta öğrendi. En kötü dersi resimdi. Birkaç kişi hariç tüm sınıfın kompozisyon ödevini yapan çocuktu.

İlkokulda bir dergi çıkarmaya karar verdi. Ancak baskı makinelerinin azlığı, var olanların kalitesizliği buna mani oluyordu. Ama yine de yılmadı, sıkı dostu Altan Günalp ile birlikte elle yazılarını yazdığı, resimlerini çizdiği okul dergisini çıkardı. Derginin en sıkı takipçileri ona hayran olan okuldaki kız arkadaşlarıydı.

Ortaokulda 100 metre koşusuna katıldı. Yarışmada birinci gelen şaire kalem hediye edildi. Böylelikle ilk dolma kalemine sahip olmuştu. Edebi kişiliğinin yanında bir de sporcu yanı vardır, Futbola bayılırdı.

Şair içkiden ziyade tam bir sigara tutkunudur. Bir gün onu çorba içerken görenler büyük bir şaşkınlık yaşarlar. Çünkü bir kaşık çorba içtikten sonra sigarasından bir nefes çekmektedir. Bir kaşık çorba bir nefes sigara, bir kaşık çorba bir nefes sigara…

Çok yoğun çalıştığı, sık sık teftiş yaptığı bir dönemde hiç berbere gidememiş ve saçı-sakalı çok fazla uzamıştır. İş yoğunluğu azalıp berbere gider. Berber “Abi seferden mi geliyorsun?” der. Bu sözlere çok sinirlenen şair, hışımla berber koltuğundan kalkar ve bir daha hiç berbere gitmez. Saçlarını bundan sonra sadece evlendiği kadınlar kesecektir.

Süreyya Kapınak soyadını değiştirmeye karar vermiştir, yemekli bir mecliste bu fikrini yazar ve şair arkadaşlarına açar. Ancak çeşitli önerilerde bulunan arkadaşlarının önerilerini beğenmemiştir. Aynı mecliste bulunan Şairimiz öne çıkar ve soyadını “Berfe” yapmasını söyler. Bu kelimenin anlamına soran Süreyya kelimenin Kürtçede “kar” anlamına geldiğini öğrenir. Bu kelimeyi ve anlamını çok beğenen Süreyya Kapınak, soyadını değiştirir. O artık Süreyya Berfe’ydir.

Papirüs dergisini çıkarmaya karar verir, paraya sıkışmıştır. Bir gün yazıhanesine Edip Cansever gelir. Şairin en büyük aşkının getirdiği bir halıyı görür. Antikacılıkla uğraşan Edip aslında bir değeri olmayan o halıyı antikaymışçasına satın alır. Böylelikle Papirüs’e en zarif şekilde katkı sağlamıştır. O Uğruna Chevrolet’sini sattığı, edebiyat dergiciliğinde İstanbul’u aşan Papirüs’ün sahibidir.

Tomris onun en büyük bir aşkıdır. Bu aşkın öfkesi de büyüktür, bir tartışma sonrası çok sinirlenir ve birbirlerine yolladıkları tüm mektupları yırtarlar. Ve bu mektuplardaki aşk günümüze ulaşamayacaktır. Tomris’le ilişkisini bitirdikten sonra onunla gittiği hiçbir mekâna adımını atmayacaktır.

Paris’te büyük bir evhama kapılmıştır. Turgut Uyar ve Edip Cansever’in onu Türkiye’de unutturmaya çalıştığı düşünmektedir.  Kızı Ayçe ile sağlıklı bir ilişkisi yoktur. O kadar ki kızının nikâhına katılamamıştır, çünkü ona haber verilmemiştir.

Türk şiirine damgasını vuran şairin hayatı da şiiri gibi “sürreal”di. Sevdi, aşık oldu, hasret çekti, acılara katlanmaya çalıştı, çoğu kez ağladı, kıskandı ve eşsiz şiirleri bunlardan doğdu.

Hepsi ama hepsi bambaşkaydı. Şairlik duygusunun en temel aktörü annesi Gülbeyaz Seber’di. Şiire ilk adım atışını annesinin anlattığı Kerem ile Aslı hikayesine bağlar.

Muhalifi olduğu Adnan Menderes’i soruşturan ve lehine rapor yazan maliye müfettişidir, Kendi alanında kült Emmanuelle filmi için “yayına uygundur” kanaati bildiren bilirkişidir,  Yolsuzluğu önlemeye çalışırken bakana çarptığı için işinden olan Darphane Başmüdürüdür, Şemsiyeci ve Orta Doğu İktisat Bankası Yönetim Kurulu Üyesidir.

Alevi kızı Gülbeyaz’la nakliyeci Hüseyin’in, Pülümür’de doğan ama doğum günü olmayan çocuğudur. 1938’de Dersim İsyanı sonrasında ailesi  ile birlikte çocuk yaşta Bilecik‘e sürgün edilmiştir.

Şair bu sürgün için şu mısraları yazmıştı:

Bizi kamyona doldurdular,

Tüfekli iki erin nezaretinde,

Sonra o iki erle yük vagonuna doldurdular,

Günlerce yolculuktan sonra bir köye attılar,

Tarih öncesi köpekler havlıyordu.”

Oğlu Memo çok fütursuzdu, babasıyla sürekli kavga eden Memo babasının en değerli kitaplarını çalıp sahaflara satardı. Şairin son yıllarını çekilmez hale getiren Memo bir tartışmaları sırasında babasını ağır şekilde darp ettiği idea edilir. Hastaneye kaldırılan Şair hastalık ve üzüntü sonucu birkaç gün sonra hayata veda edecektir.(1)

Asıl adı Cemalettin Seber olan Türkiye’de şiirin köşe taşlarından Cemal Süreya‘yı 27 yıl önce, 59 yaşındayken, 9 Ocak 1990’da kaybettik.

Fedai Çakır

9 Ocak 2016, İstanbul

1- Cemal Süreya’nın en uzun süre evli kaldığı, son gecesini aynı evde geçirdiği eşi ve oğlu Memo Emrah Seber’in annesi olan Zûhal Tekkanat’ın  kavga olayını kesin bir dil ile red eder.

Her şeyi unutan insan, biliyorum ki tek unutamadığın TOSUN

tosun

Hava alacakaranlığa dönüyor her akşam sonrasında ise geceye düşüyor gökyüzü. Yaşayan bir çok insan gibi uyuma vakti geliyor bedenimin ve gözlerimin.

 

Göz kapaklarım ağırlaşıyor yenik düşecek gibi uykuya, bedenim ise yorgun bir an önce dinlenip kendine gelmek ister gibi. Düşünceler dürtmeye başlıyor beynimin içinde.

 

Uyku tutmadığında efsane bir söz vardır “koyunları say” diye. Koyunlar değil ama gözleriminin önüne geliyor Kayseri‘de kınalı kuzuların ölümleri, İstanbul’da otobüste yan yana asılarak bir yerden bir yere gittiğim çevik kuvvet polisim geliyor, her yer siyah beyaz diyen taraftar arkadaşım geliyor. 1.5 yıl içerinde 25 tane yaşanan terör olaylarında hayatını kaybedenler geliyor, yaralılar, sakat kalanlar geliyor gözlerimin önüne.

 

Hadi biraz koyun sayayım diyorum, çitlerden atlayan yavru kuzuları görürü gibi oluyorum bir an yüzümde  gülümseme geliyor. Sonrasında ise;

 

Yanarak ölen çocuklarımın çığlıkları geliyor, tecavüze uğrayan çocukların bakışlarındaki donuk anlamsızlıklar geliyor, sokak ortasında vurulan iki çocuklu kadın geliyor, dövülerek öldürülen kadınlar ve gençler geliyor gözlerimin önüne.

 

Say say koyun say uyuyacaksın diyorum kendime. bir koyun iki koyun, üç koyun…

 

Sonra ise; hadi uyu gözlerim, yarın sabaha bakalım kimler göz altına alınacak, hangi olaylar patak verecek hangi konu ile gündem birden değişecek, yazılanlarda unutulacak ölenlerde. Küçük bedenlerde, çığlıklar da unutulacak yeni gündem yeni günü/günümüzü esir alacak.

 

Uyu gözlerim…

 

Bakalım bu sabah hangi felakete uyanacağız… Sonarsında ise, Aman bu yazıda unutulacak diyorum.

 

Sonra ergenlikte o malum açık saçık filmleri izlediğimiz sinemanın tuvaletinde ki yazı aklıma geliyor… “Benim adım Tosun, bunu okuyana k….”

 

Her şeyi unutan insan, biliyorum ki tek unutamadığın Tosun….

 

 

Fedai Çakır

18 Aralık 2016, İstanbul

15542050_1505632959466000_8441669679569603453_n

NEREYE BAKSAM İÇİM ACIYOR

nereye baksam içim acıyr

Toplum olarak neredeyse çıldırma, delirme noktasındayız, suyun donma noktası 0 °c iken insanın delirme noktamız nedir acaba.

 

Ruhsal anlamda mutlu olan var mı?

 

Haberleri izlemek bile başlı başına delirmek için yeterli neden olabilir.  Gün geçmiyor ki kötü, olumsuz bir haber olmasın haber bültenlerinde.

 

Patlamalar, yangınlar, kavgalar, tekmelemeler, tecavüzler, kurşunlamalar, trafik kazaları ve binlerce masumun ölümü, yaralanması veya sakat kalması ile sonuçlanan olaylar.

 

Gel de delirme.

 

İnsanlara acımaktan hayvanlara acıyacak hal mi kaldı diyen bir çok insanın vicdanı ile yaşama tutunan sokak hayvanları…

 

Şiddet görüyorlar, yavru iken karda kışta ormanlara ıssız yerlere ölsün diye terk ediliyorlar.

 

Barınağı, veteriner hekimliği olmayan belediye araçlarına bindirilip bilinmeze götürülüyorlar, dağ başlarında aç susuz bir avuç yardım getiren insandan medet umuyorlar.

 

Şanslı olanlar ise kulaklarında küpelerle çöp konteynırlarının yanında yaşam mücadelesi veriyorken çoğu kez araç çarpması ile kısacık ömürlerini tamamlayamıyorlar.

 

Köy yada kırsal alanlarda yaşam mücadelesi verenler ise zehirli et parçası ile saatlerce süren çırpınma ile ölüyorlar yada deli bir muhtarın tabancasından mermi, aklı bozuk bir adamın av tüfeğinden çıkan saçma ile ölüyorlar.

 

Bazen de daha can bendende çıkmadan belediye’nin çöp kamyonuna atılıp canlı canlı presleniyorlar.

 

Yaşamayı başaranlar ise, vicdansız sahipleri var ise şiddet görüyorlar, araçların arkasına bağlanıp sürükleniyorlar, sahipsiz iseler bu kış gününde soğuktan ölmemek için yaşam mücadelesi veriyorlar.

 

Kışın köpekler 17 saat, kediler ise 6 saat aç kalırsa donarak ölürler.  Kışın hem barınmaya, hem mamaya, hem de suya ihtiyaç duyarlar.

 

Ölen masum insanlar ve çocuklar, yaşam hakkı elinden alınan sokak hayvanları.

 

Nereye baksam içim acıyor…

 

Fedai Çakır

14 Aralık 2016, İstanbul

SOL YANIM KARALAR BAĞLAR

adana_da_yanan_kiz_yurdu_hangi_cemaatin_h80318_9785e

Bütün dikkatini işine vermişti, yağmurlu soğuk bir gündü, bir an önce mesaisi bitsin diye çalışan işçi bir babaydı o. Evde bekleyen güzel kadınının koçası, o küçük çocuklar Mehmet’in, Ayşe’nin babasıydı.

Yağmurun içine sızmasıyla yumuşamaya gevşemeye karşı Toprak direniyordu.

Daha fazla dayanamadı kaydı Toprak büyük bir gürültü ile Mehmet’in ve Ayşe’nin babasının üstüne.

Evde bekleyen o güzel kadının içini düşer birden bir sıkıntı.

Annenin bağrından koparmış yokluk küçük kızını, sözlere kanmış ayrılığı göz yummuş vermiştir canından can verdiği kızını.

Bir kıvılcım düşer yerlere, kapılar kapalı, yardım bekleyen küçük yürekler.

Alev top olmuş yükselir yukarılara, kaçamayan küçük bedenler sarılırlar bir beden olurcasına bir birine, kim bilir son haykırışlarıdır Anne.

O gün oynamak için arkadaşının davetine uyar izin alır annesinden. Girerler dört duvar arasına, neşe ve umutla.

Dede dedikleri çeker başka odaya dokunur küçük kızın küçük bedenine.

Bir daha okula gidemedi, yalnız kalamadı, altını ıslattı…  Kalp krizi ile küçük bedeni ebediyete göçtü…

Göçük altında kalan baba, Kapısı açılmayan yurdun çocukları, Tacize dayanamayan küçük yürek.

Sol yanım karalar bağlar.

Fedai Çakır

1 Aralık 2016, İstanbul

SOSYAL MEDYA’DA KADIN OLMAK

394002160700

Türkiye’de ve aslında biraz daha genişletmek istersek İslam dünyasın’da kadın olmak çok zor. Kadının neredeyse  “adı yok” yani kadına saygı yok, kadının değerinin bilinmesi yok. Kadın bir meta gibi algılanır ve dolaysıyla mal / eşya gibi sahiplenilecek bir şeymiş gibi davranılır.

Ülkemizde ki kadın cinayetlerini, tecavüzlerini, kadına uygulan fiziki şiddetleri saysak yada örnekleme yapsak koca bir ansiklopedi ortaya çıkar.

Sosyal medyanın yaygınlaşması ile bu sefer var olan psikolojik tacizlerin arttığını görmekteyiz.

Kadın iseniz sosyal  hesabınızdan hiç olmadık kelimelerle size özelden yazan hiç tanımadığınız adamlar olabilir. Eğer cevap verirseniz yazışmayı farklı boyutlara taşıyanlarda olabilir. Ama hiç cevap vermeyip de oralı olmaz iseniz bir sabah yada akşam mesaj kutunuzda sertleşmiş bir erkek organı ve altında şu notu görebilirsiniz.

“… belki bu ilgini çekebilir”

İnanın bu ve buna benzer mesajlarla karşılaşan ama yakın arkadaş çevresi dışında kimse ile bunu  paylaşamayan, mesajı ve kişiyi engelleyerek kurtulmaya çalışan kadın sayısı düşünemeyeceğiniz, hayale edemeyecek  kadar çok. Sayısal anlamada kadınlarla bir anket yapılsa ki ben kendi çapımda bir araştırma yaptım 100 kadından hemen hemen 89 kadın bu veya buna benzer taciz fotoğrafları yada kelimeleri ile karşı karşı kalmışlar.

Sokakta kadın olmak zor olan bu güzel ülkemde sosyal medyada da kadın olmak daha da zor. Bu tacizci erkelere birde eski sevgili, mahallenin bıçkın delikanlısı, okuldak saf görünen delikanlı, duraktaki esnaf vs gibi  bir şekilde o kadınla yolu keşişmiş ve  kadınları sahte profil ile taciz edenler bu rakamların içinde yoklar bile.

Anlayacağınız kadın iseniz bir şekilde taciz yaşıyorsunuz, ama kadınlarımız bu tacizleri kanıksamış gibiler. İlk karşılaşmada ki şoku atlattıktan sonra başka gelen sosyal medya tacizleri  tecrübe ile hemen engelleme veya tanımadığı kişilerden gelen mesajları hiç açmama gibi yöntemlerle savuşturmayı bilmişler.

Bir önemli tavsiye:

Flört niyetiniz yok ise hiç kimsenin mesajlarına cevap vermeyim. Durup duruken “doğum gününüz kutlu olsun” diyen birine aaa benim doğum günüm değil derseniz o kişi sizi flört için hazır görecektir.

Yada benim gibi “ben yoldan gönüllü çıktım” diyeceksiniz. Gelene gidene yazıp gerektiğinde de söveceksiniz. Tabi ben erkek olmanın verdiği rahatlıkla yapıyorum bunları.

Fedai Çakır

17 Kasım 2016, İstanbul

CÜMLESİNDE KEDİ BESLEYEN İNSANLARI SEVİYORUM

kedi Chanel

Kedi seven / Kedi besleyen insanların ortak özelliklerinden bir kaçı bulundukları ortam da kedileri ile geçirdikleri tatlı anıları anlatmakla geçer. Nasıl kedisinin göğsüne başını koyup yattığını, sabah yüzünü yalayarak yada üstünde mıkır mıkr mıkırdayarak nasıl onu uyandırdığını, ben neredeysem orada diyerek kedisine olan hayranlıklarını anlatırlar.

Kedi besleyen biri cümlelerine  bu gün tepemdeydi, kapıların koltukların üstünden inmiyor benim yaramaz derken kedi beslemeyen insanların anlatacakları çok şeyleri yoktur aslında.

Torun yada çocukları olanları da anlatacak bir şeyleri olmayanlar kategorisine almamak lazım. Onlar nasıl kedici bir anne baba kedisini anlatıyorsa onlarda bebeklerini yada torunlarını anlatıyorlar. Tarafsız olarak kedi besleyen, bebeği torunları olanları incelerseniz sevgilerinin sonsuzluğuna ve anlatırken nasılda kendilerini kaptırdıklarını şahit olabilirsiniz.

Açıkçası ben bu kategoride olan insanlarla ahbaplık yapmayı onları dinlemeyi seviyorum. Yoksa bütün gün siyaset dinlemek zorunda kalacağım.

Siyaset dedim de;

Çevrem de geleceğe umutla bakan hiçbir genç görmez oldum, umutsuz gençlerimi? dinleyeyim.

Siyasilerden umutla bahseden yetişkinde de görmüyorum. (Fanatik siyasetçileri ayrı tutuyorum. Onlar için her daim her şey iyidir). Siyasilerden umudunu kaybetmiş yetişkinlerimi? dinleyecektim.

Irak ve Suriye’de, içerde doğuda terör örgütü ile şehirlerde de ise yapılabilecek yapılan eylemlerle savaşırken her şeyin güllük gülistanlıkmış gibi ülkenin diğer şehirlerinde yaşayan insanlarımı? dinleyecektim.

Her gün şehit haberleri gelirken, “polis, asker ölmek için para alıyor” düşüncesine sahip vicdan yoksunu insanlarımı? dinleyeceğim.

Bu konuları beğenmediyseniz birde şunları dinleyebilirisiniz / izleyebilirsiniz.

Hükümetten nemalanmak için  ortaya çıkan süslümanları.

Süslümanları gıcık olan sözde laikleri

Müslümanlıktan ve Laiklikten bi haber olan cahillikleri ile prim yapanları,

Hiç yaşamayı bilmeyip de bir ev bir arabayı zenginlik sanıp senin şunun var benim bunun var diyen görgüsüzleri,

İnandığı inancı, siyasi görüşü illa sana da inandırmaya çalışan dinlemeyi bilmeyen sadece konuşanları,

Bir zamanlar yakınlığı yada sempatizanlığı ile cemaatlere olan ilgisini gizlemek için FETÖ düşmanı kesilen sahtekarları,

Ben mi ne dinliyorum şu an.

Yurt dışında yaşayan bir ağabeyimizin kaç dairesi olduğunu.

Haklıyım değil mi?  Cümlesinde KEDİ besleyen insanları sevmekte.

Fedai çakır

20 Ekim 2016, İstanbul

DEVE Mİ DEDİ BİRİ

sinan çetin

Gariplikler ülkesi Türkiye, gün geçmiyor ki garip, sıra dışı şeyler olmasın. O kadar çok kanıksadık ki bazı şeyleri, Mesela;

– Her gün vurulan asker yada polislere,

– Yol ortasında kadını döven yada silahını çekip vuran adamları,

– Meydanlarda, insanların çok olduğu yerlerde patlayan bombaları,

– Küçük yaşta kızlara sulanan, taciz eden tecavüzcü koca koca adamları,

– Dün farklı bu gün farklı konuşan siyasileri,

– Adaleti olmayan adalet saraylarını,

– Adam ezip ceza almadan yada aldığı cezası  çok az olup yattığına sayılan şoförleri.

KANIKSADIK.

Hemen Aklınıza Sinan Çetin’in oğlu Rüzgar Çetin geldi muhtemelen. Halbuki bu yaşanan olaylar yıllarca devam ediyor üstelik de ilk değil ülkemizde.  Mesela Bağdat caddesin de alkollü sürücü tarafından öldürülen Suat Ayöz olayın da olduğu gibi. 9 Nisan 2006’da  çarpan aracın sahibi önce ortalıktan yok olmuş, sonra 6 gün sonra teslim olmuş malum az bir ceza ile oda salınanlardan arasındaydı. Ablası Yeşim’i yekinen tanırım kardeşinin acısını hep taze tutar. Birde Kardeşinin adına “Suat Ayöz Trafik Mağdurları Derneği” derneği kurdu.  Bu ve bunlara benzer davaların peşinde koştular ülkede adalet sağlansın diye çabaladılar / çabalıyorlar da.

Biraz google’da arattırsanız Türkiye’de Rüzgar Çetin olayına benzeyen yüzlerce vaka bulabilirsiniz, sadece o vakalarda ünlü bir babanın oğlu yoktur. O yüzden de basında çok yer almamıştır.

Özellikle sosyal medya’da bu olaya kızan kızana azgına gelenleri söyleyen söyleyene. Ben de elbette kızanlardanım.

Tek kızamadığım Sinan Çetin’in oğlunu göğsüne dayadığı fotoğraf.  O baba.

Bir baba çocuk kötü bir şey yaptı diye silse silemez atsa atamaz.  Onun çocuğu için mücadele etmesini, gerekirse para akıtmasını anlayabilirim ama hukukun salmasını elbette anlayamam.

Kızacaksanız Sinan Çetin’e değil adalet sistemine, kanun koyuculara kızın.

Hani dedik ya kanıksadık bazı şeyleri diye;

– Dünya’nın en pahalı akaryakıtını kullanmayı,

– 1300 TL askari ücretin olduğu bir şehirde kiraların en az 1.000 TL’den başlamasını,

– 50 TL’lik faturadan dolayı (telefon, elektrik, doğalgaz, su) kesilen hizmet için 20 TL açma kapama ücreti ödemek gibi,

Dijitürk, D smart ve Telefon operatörlerinin satarken yüzümüze gülmesine ama kapatırken ağır faturalarla  ve evraklarla gel demesine,

– 18 TL’lik elektrik tükettiğimiz halde 86 TL’lik fatura gelmesini.

KANIKSADIK.

Bu Elektrik faturaların da en çok da TRT payı yok mu? İşte o pay Müslüman  inancına göre Haram zıkkım.

Reklam geliri desen gayet iyi olan, yüzlerce özel Televizyon kanalı varken onlarca ayrı ayrı kanallar kuran TRT’yi hala vatandaşa  (çoğu 1300 TL askeri ücretle çalışan) finanse ettirmelerini anlamakta güçlük çeken bir tek ben miyim.

Yok yok deveye diken misali bizler bir çok şeyi gayet KANIKSADIK. Yazık değil mi?

 

Fedai Çakır

6 Ekim 2016, İstanbul

 

 

 

 

 

HERKES BULMUŞ BİR YOL GİDİYOR

IMG_5549

Sokak Köpekleri Bal ile Betty filminin gala ve tanıtım çalışması için bir minibüs kiraladık ve giydirdik. Amacımız hem filmin tanıtımı yapmak hem de sokak hayvanlarına dikkat çekmekti.

Filmi çekerken yaptığımız fedakarlıkları kendimizden verdiğimiz ödünleri yazmayacağım bile. Araç’ın bir aylık kira bedelini sponsorla çözdük ama araç’ın dolaşması için gereken mazot için bütçemiz yoktu. Sevgili Adil bir kez daha imdadıma yetişmiş maaşımı verirken ricam üstüne gelmeyen ayın maaşını da vermişi. İnanın iki aylık maaşımın tamamımı araç’ın mazotuna harcadım.

Tam bunları atlattık hayırlı dediğim anda araç kiraladığımız yer çok km yaptınız dedi ekstra dan 1000 TL de oraya verdik. Neyse bu para konusunda Bafra’dan bir dostumuz yetişti de halletti.

Minibüsten kurtulayım da ne olursa olsun dedim süresi dolmadan birkaç gün önce teslim edip, atladım uçağa memlekete gittim, biraz dinlenme bayramlar derken aradan geçti 3 ay.

Hoppp sürpriz.

Osmancık’tan geçerken tuzakların farkındaydık ve orada yavaşladık. Gözlerimiz burada kaç km diye tabela aramaktan şaşı olduk. İnanın abartmıyorum tabela kollamaktan araba süremiyorsunuz.

Muhtemelen bizim 70  km dediğimiz noktada iki tane ceza geldi her biri 412 TL’den 824 TL olan bu cezayı 67 km ve 70 km ile yeniştik. Sonra bir ceza daha geldi oda aynı yerin daha ilersinde muhtemelen şehri çıktığımız yerde 81 km den 412 TL ceza daha.

1236 TL’lik cezayı zamanda ödeyerek indirimden faydalanıp 927 olarak ödemek zorunda kaldım. Araç kiralık olduğundan araç sahibini mağdur edemezdim bu soyguna bile bile lades dedim.

Şimdi hükümetin milletvekili sözü de geçen bir millet vekili olan Sayın Metin Külünk açıklama yapıyor, hatta bu konuyu bakanda açıklama yaptı. FETÖ’cüler tuzak kuruyor. Birden hız sınırını düşürüp vatandaşa tuzak kuruyorlar.

Tama da bu konuda iki yer mimli biri Ordu diğeri Osmancık. Buraların belediye başkanlarının hakkında FETÖ soruşturması olduğunu ben duymadım, ayrıca soyguna vatandaş olarak biz ne yapabiliriz. Bakan ve Milletvekillerinin dur diyemediğine vatandaş ne yapabilir.

Cezalara dur demenin yolu yok hele birde benim gibi kiralık araç ile yemişseniz cezaya itirazda edemiyorsunuz ceza sizin adınıza değil.

Oğlum yeni üniversite kazanmıştı ona ev tutayım diye kenara attığım paradan 927 TL gasp edenleri de buna alet olanlara da ve bunlara hala dur demeyenlere  de hakkımı helal etmiyorum.

 

Fedai Çakır

8 Ağustos 2016, İstanbul

IMG_5653

IMG_5652

IMG_5651

13412071_1308974465849462_4647622688464435704_o

İNSAN en çok sevdiği zaman İNSAN oluyor

İNSAN en çok sevdiği zaman İNSAN oluyor

Oğlumla beraber yönettiğimiz facebook üzerinde bir “Evcil Hayvan” konulu bir sayfamız var. Yaklaşık 40 bin kişinin olduğu sayfamızın adını Köpeğimiz Bal’ın burnundan dolayı ISLAK BURUNLAR koymuş oğlum Doğuşhan

Sosyal medyada çok fazla şiddet içeren hayvanlara eziyet videoları bulunduğundan biz sayfamızda sadece sevgi içeren videolara yer veriyoruz. Şiddeti göstererek şiddetin yayılmasına sebep olmaktansa hayvanların güzelliğini paylaşarak hayvan sevgisini yayalım istedik. Bu konuda başarılıda olduğumuzu da söyleyebiliriz.  Adı ıslak Burunlar olan sayfamıza kuş, kirpi, kedi ve elbette köpeklerin videoları akın akın geliyor hatta paylaşmak için artık zaman yetmiyor.

Geçenlerde Samsun’da yaşanan bir olaydan dolayı 18 yaşında bir kızın ceza aldığını okudum.

Kısaca haber şöyleydi:

Ceza olarak Kaplumbağa bile besleyemeyecek

Pitbull cinsi köpeğin, kedi ve köpeklere zarar verirken fotoğraflarını paylaşıp “Dün öldürdüğü 3 kedi, 1 köpekten sonra bugün kediyi dörtledik” yazan genç kıza, 12 bin TL para ve hayvan bulunduramama cezası verildi

Bu haberi paylaşmamın başlıca nedeni haberi okuyan ve içinde şiddet içeren insanların korkması ve hayvanlara şiddet yapmaya kalktığında bir kez daha düşünmesini sağlamaktı.

Elbette yasalarımıza göre hayvanlara yapılan şiddetin cezası yetersiz hatta eksikleri çok fazla. Nasıl ceza olmalı hayvanlara şiddet yapanların mala zarar verme sucundan değil farklı yaslarla cezalandırılması konusuna girmeyeceğim bile. Kaldı ki hayvanlara mal olarak bakan bir anlayışın ülkemizde olması beni ürkütüyor.

Fakat bir konu var ki düşünmeden edemiyorum.

Bu olayda olduğu gibi bir Pitbull hayvana kedileri parçalatarak bundan zevk alan insana, köpeği bir ağaca bağlayıp idam eden insana, zincirinden tutup köpeğin kafasına defalarca taş ile vuran çocuğa, pompalı tüfek ile yolun ortasında hem de şehrin kasabanın ortasında ateş eden insana, bir aracın arkasına köpeği bağlayıp kilometrelerce koşturmaya kalkan insana sadece para cezası verip toplumun içine salmak saçmalığın daniskası.

Bu insanların psikolojik destek alması, akıl sağlıklarının yerinde olup olmadığının kontrol edilmesi gerekmez mi? Bu gün bir hayvana eziyet edip şiddet uygulayan hastalıklı ruhlu insanların yarın sokakta çocuklarınıza veya sizlere/bizlere aynı şiddeti uygulamayacağından nasıl emin olabilirsiniz?

Yukarıdaki haberi bana göre içinde hayvan sevgisinin çok olduğu dolayısıyla içi sevgi dolu insanların olduğuna inandığım bir sayfada olması anlamlıydı. Fakat haberin altına yapılan yorumlar ise beni dehşete düşürdü mü? evet düşürdü. Biz sevgimizi de şiddetle mi ifade eder olduk dediğim yorumlarda oldu, olumlu konuya değişik bakış açısı yapanlarda oldu.

Bazı yorumlar şöyle, yorumları yorumsuz olarak sizlerle paylaşıyorum;

Harika bir karar umarım emsal olur. Bazı pislikler bundan ders alır diyeceğim ama temennim bu yönde hiç bir savunmasız canlıya zarar verilmesin.şaka yaptın he gördün mü şakayı …

Çok iyi olmuş. Akıl sağlığı yerinde olmaya bilir. Öldürülmüş hayvanlar üzerinde şaka yapmak normal değil. Olursa çocuğuna acıdım şimdi. Bunun eline hiç bir canlı emanet edilmez.

İnşallah çocuğu olmaz. Belli sosyopat bir kişilik. Vahşetten zevk alıyor.

Bu kadının tedavi edilmesi gerekir ruh hastası olduğu kesin ….

Ruh hastası manyak az bile sana

Yetmez!! İdam !!

Şerefsiz Allah belanı versin kaltak

Bunu yağlı kazığa oturtacaksın

Dilerim Rabbimden bu pisliğe en büyük cezayı versin, insan kılığında tam bir şeytan.

Bir süre önce facebook’da biri kaplumbağalar hakkında bir yazı paylaşmıştı küçücük kaplumbağaları poşetliyorlar anahtarlık yapıp satılıyor ve bu canlar can çekişerek iki aydan sonra ölüyorlar bunu okuduğumdan beri aklımdan bir an çıkmadı bunun için bir şeyler yapılmalı ne olur ne yapabiliriz ger zekalı biraz işkence görse iyi olurdu empatisi gelişirdi

Sevgi dolu sayfada sevgiyi savunurken şiddet içeren yorumlar. Dedim ya Biz sevgimizi de şiddetle mi ifade eder olduk.

Sevgi paylaştıkça daha güzelleşiyor. İNSAN en çok sevdiği zaman İNSAN oluyor.

(Makalenin içinde bahse haberi okumak için : https://www.bilgblog.com/ceza-olarak-kaplumbaga-bile-besleyemeyecek/ )

Fedai Çakır

3 Eylül 2016, İstanbul